برای نوشتن یک برنامه استراتژیک مدیریت دارایی‌ها (SAMP) که به استانداردهای توصیه‌شده پایبند باشه، این بخش‌ها رو باید پوشش بدی:

۱. خلاصه اجرایی (Executive Summary)
این بخش یه نمای کلی از محتوا، وضعیت فعلی دارایی‌ها و اهداف برنامه رو می‌ده. باید شامل موارد زیر باشه:
اهداف برنامه و ارتباطش با هزینه و منافع.
زمینه کلی و چالش‌ها و فرصت‌های مربوط به ارائه خدمات.
وضعیت عملکرد مالی و غیرمالی.

این بخش باید جذاب و خلاصه باشد، چون مدیران ارشد بیشتر این قسمت را می‌خوانند. موارد کلیدی که باید به آنها اشاره کنی:
اهداف کلی برنامه: اینکه برنامه چطور به اهداف سازمان کمک می‌کند؛ مثل بهبود بهره‌وری یا کاهش هزینه‌ها.
چالش‌ها و فرصت‌ها: خلاصه‌ای از ریسک‌های فعلی و فرصت‌هایی که می‌تواند با مدیریت بهتر دارایی‌ها ایجاد شود.
وضعیت دارایی‌ها: مثل تعداد دارایی‌ها، شرایط‌شان (خوب، متوسط یا نیازمند تعمیرات).
نتایج مورد انتظار: مثلاً کاهش خرابی‌ها یا افزایش عمر مفید تجهیزات.
پیام کلیدی: باید طوری باشد که اهمیت برنامه را در یک یا دو جمله خلاصه کند.

۲. مقدمه و هدف (Introduction and Purpose)
اینجا توضیح می‌دی برنامه‌ت چطوری با سیاست‌های کلی و اهداف سازمانت هم‌راستا می‌شه. باید اشاره کنی:
هدف کلی برنامه.
ساختار و شمول برنامه.
نقش مدیریت ارشد در توسعه و اجرای برنامه.

اینجا باید توضیح بدهی که چرا این برنامه نوشته شده و چطور با اهداف کلی سازمان مرتبط است:
زمینه کلی: به قوانین یا سیاست‌های مرتبط اشاره کن. مثلاً اگر برنامه‌ای دولتی برای زیرساخت‌ها وجود دارد، به آن ارجاع بده.
اهداف برنامه: مثل بهبود کیفیت خدمات، کاهش هزینه‌ها یا افزایش رضایت مشتریان.
ساختار برنامه: بخش‌های مختلف برنامه (مثل تحلیل وضعیت، اهداف و استراتژی‌ها) را لیست کن.
مسئولیت‌ها: مشخص کن که کدام بخش یا فرد در سازمان مسئول توسعه و نگهداری این برنامه است.

۳. زمینه سازمانی استراتژیک (Strategic Organisational Context)
یه نگاه کلی به محیط استراتژیکی که برنامه توش اجرا می‌شه بده، مثلاً:
سیاست‌ها و برنامه‌های دولتی مرتبط.
نیازهای ذینفعان.
چالش‌ها و فرصت‌های پیش رو.

این بخش یک دید کلی به وضعیت سازمان و محیط پیرامونش می‌دهد. شامل:
داخلی: اهداف سازمانی، برنامه‌های استراتژیک فعلی و نقشه راه کلی سازمان.
خارجی: قوانین دولتی، نیازهای جامعه و تغییرات بازار که می‌تواند بر مدیریت دارایی‌ها تأثیر بگذارد.
ذینفعان: مثل مشتریان، تأمین‌کنندگان، کارکنان و نهادهای دولتی.
چشم‌انداز زمانی: مثلاً برنامه برای ۵ یا ۱۰ سال آینده طراحی شده است.
ادغام سیستم‌ها: چطور این برنامه با سایر سیستم‌ها و فرآیندهای سازمان مثل مدیریت ریسک یا مالی هماهنگ می‌شود.

۴. وضعیت فعلی دارایی‌ها و تحلیل شکاف (Existing Asset Holdings & Gap Analysis)
توی این بخش:
لیست دارایی‌ها و وضعیت فعلی‌شون رو شرح بده.
تحلیل کن چه شکاف‌هایی توی ارائه خدمات وجود داره.
برنامه‌ای برای رفع این شکاف‌ها ارائه بده.

این بخش شامل اطلاعات دقیق درباره دارایی‌ها و نقاط ضعف یا کمبودهای فعلی است:
دارایی‌های موجود: لیستی از دارایی‌ها با توضیحاتی مثل عمر، وضعیت، و مکان آنها.
استانداردهای خدمات: چه سطحی از خدمات ارائه می‌شود و آیا مطابق با نیازهاست؟
تحلیل شکاف: بررسی اینکه کجاها کمبود یا مازاد دارایی وجود دارد.
ریسک‌ها و فرصت‌ها: مثل خرابی تجهیزات قدیمی یا نیاز به تکنولوژی‌های جدید.
گزینه‌های پیش رو: برای پر کردن شکاف‌ها چه کاری باید انجام شود؟ مثل تعمیر، جایگزینی یا خرید دارایی جدید.

۵. اهداف مدیریت دارایی استراتژیک (Strategic Asset Management Objectives)
اینجا اهداف کلان مدیریت دارایی‌ها رو مشخص کن، مثل:
بهبود کارایی دارایی‌ها.
کاهش نیاز به دارایی‌های جدید با مدیریت بهتر دارایی‌های موجود.
تصمیم‌گیری‌های مبتنی بر تحلیل‌های مالی و غیرف مالی.

این بخش باید نشان دهد که چطور دارایی‌ها به اهداف استراتژیک سازمان کمک می‌کنند:
ارتباط با خدمات: مثلاً اینکه تجهیزات چطور به بهبود خدمات مشتری کمک می‌کنند.
بهینه‌سازی دارایی‌ها: مثل کاهش خرابی‌ها، کاهش مصرف انرژی یا افزایش طول عمر مفید.
تأمین نیازهای آینده: پیش‌بینی تقاضاها و تطبیق برنامه با نیازهای جدید.
تصمیم‌گیری اقتصادی: همه تصمیمات باید با در نظر گرفتن تحلیل هزینه-فایده گرفته شود.

۶. روش‌های برنامه‌ریزی مدیریت دارایی (Asset Management Planning Approach)
باید توضیح بدی چه تصمیم‌هایی گرفته شده و چرا. مثلاً:
معیارهای اولویت‌بندی (مثل ریسک، هزینه، عملکرد).
استراتژی‌های سرمایه‌گذاری (توسعه‌ای، جایگزینی).
برنامه‌های نگهداری و بازیافت دارایی‌ها.

این قسمت توضیح می‌دهد که برای دستیابی به اهداف چطور برنامه‌ریزی می‌شود:
معیارهای تصمیم‌گیری: شامل اولویت‌بندی بر اساس عملکرد، ریسک و هزینه.
استراتژی‌های سرمایه‌گذاری:
نگهداری: تمدید عمر دارایی‌های موجود.
توسعه: سرمایه‌گذاری در دارایی‌های جدید.
برنامه‌های نگهداری و عملیاتی: برنامه‌های تعمیرات پیشگیرانه و نظارت بر وضعیت تجهیزات.
بازیافت دارایی‌ها: مدیریت دارایی‌های قدیمی یا غیرضروری.

۷. خلاصه مالی و عملکردی (Financial and Performance Summary)
یه جمع‌بندی از منابع مالی، بودجه‌ها و نسبت‌های مالی مثل:
استراتژی‌های تأمین مالی (مثل وام، سرمایه‌گذاری خصوصی).
برنامه‌های بهبود بلندمدت مالی.
نسبت‌های مالی مثل نسبت مصرف دارایی و پایداری.

در این بخش باید نشان دهی که چطور برنامه از نظر مالی پشتیبانی می‌شود:
منابع مالی: از کجا بودجه تهیه می‌شود؟ مثل وام‌ها، سرمایه‌گذاری‌ها یا منابع داخلی.
ارزش‌گذاری: تعیین ارزش دارایی‌ها و هزینه‌های استهلاک.
هزینه‌ها و درآمدها: هزینه‌های نگهداری، تعمیرات و سرمایه‌گذاری جدید.
نسبت‌های مالی: مثل نسبت پایداری دارایی و نسبت مصرف.
برنامه مالی بلندمدت: پیش‌بینی هزینه‌ها و درآمدها برای ۱۰ سال آینده.

۸. ارزیابی و بهبود مداوم (Evaluation and Continuous Improvement)
این بخش باید نشون بده که برنامه چطور ارزیابی و بازبینی می‌شه و چه کسی مسئولشه.

اینجا نشان بده که چطور برنامه به‌روز می‌شود و نتایجش بررسی می‌شود:
چه کسی ارزیابی می‌کند؟ مشخص کن که چه افرادی یا بخشی مسئولیت دارند.
زمان‌بندی: بازبینی برنامه به چه تناوبی انجام می‌شود؟
روش‌ها: استفاده از چه شاخص‌ها و ابزارهایی برای ارزیابی استفاده می‌شود؟
بهبود مداوم: هر بازبینی باید به ارتقای برنامه منجر شود.